Sonar en bodemmonsters

Tot augustus wordt de zeebodem onderzocht door middel van scanapparatuur die niet verstorend werkt voor de omgeving, gevolgd door het verzamelen van grondmonsters. Naast de geofysische onderzoeken door Bibby HydroMap, voert Fugro geotechnische onderzoeken uit. Marchand legt het verschil uit: “Het geofysische onderzoek maakt vooral gebruik van scansensoren die in het water worden voortgesleept. Zo wordt een beeld gevormd van de zeebodem en welke objecten zich daar bevinden. Dit is belangrijk voor de volgende stap: de geotechnische onderzoeken, waarbij Fugro in de zeebodem boort en monsters neemt om de samenstelling en sterkte van de zeebodem te bepalen.” De onderzoeksresultaten worden gebruikt om de meest efficiënte funderingen voor de windmolens te ontwerpen, evenals de route van de kabels die onder het zand worden begraven.

"De bemanning verzamelt 24 uur per dag data, ook ’s nachts dus."

Van mijn tot vliegtuigbom

De Noordzee herbergt veel sporen uit de geschiedenis. Explosieven zijn er dan ook in vele soorten en maten te vinden. Tijdens beide wereldoorlogen zijn er talloze zeemijnen gedropt, waarvan nog geen kwart is opgeruimd na de Tweede Wereldoorlog. Hollandse Kust Zuid bevindt zich net ten noorden van de belangrijkste aanvliegroute van de geallieerden. Het kwam regelmatig voor dat vliegtuigen in zee neerstortten of hun bommen te vroeg loslieten, waarna ze op de zeebodem terechtkwamen. Op de Noordzee vonden bovendien gevechten plaats, veelal tussen vliegtuigen van de geallieerden en Duitse schepen. Niet zelden misten torpedo’s, bommen, raketten en kanonnen hun doel en eindigden in zee. Schepen die waren geraakt zonken naar de bodem. In latere tijden kwamen niet gesprongen explosieven (NGE) regelmatig in visnetten terecht, waarna ze weer overboord werden gegooid. Dit gebeurde vaak in de buurt van bekende scheepswrakken, die vissers sowieso al meden vanwege het risico voor hun netten.

Tijdens beide wereldoorlogen kwam het regelmatig voor dat vliegtuigen in zee neerstortten of hun bommen te vroeg loslieten.

“Het is relatief eenvoudig om scheepswrakken vast te stellen”, zegt Jenkins. “Voor NGE is dit lastiger. Wij maken een lijst van objecten, waarin we de magnetische kenmerken, grootte, vorm en diepte ervan opnemen. Een gespecialiseerd bureau analyseert vervolgens deze data.” De volgende stap is het onschadelijk maken van explosieven. Marchand: “De data delen we met de kustwacht, die de Koninklijke Marine inschakelt om de NGE te ruimen.” Veel scheepswrakken zijn al opgenomen op navigatiekaarten, maar door sterke stromingen kunnen deze verplaatst of begraven zijn. Soms wordt ook de hulp van archeologen ingeschakeld.

Site investigations for the new wind farm Hollandse Kust Zuid 1 & 2 are a real challenge